Jeroen Goes is sinds een jaar bestuurder bij Stichting Fluvium, een schoolbestuur met 21 scholen in de Betuwe. De PO-Raad sprak met hem over horizontale verantwoording en het gesprek aangaan met de omgeving van het schoolbestuur over de begroting en strategische beleidskeuzes. ,,Bij alles wat ik doe als bestuurder vraag ik mezelf af hoe het de leraren en de leerlingen van mijn scholen helpt.’’

Een goede start

Toen Goes een jaar geleden bij Fluvium startte is hij begonnen met gesprekken met de raad van toezicht, de gemeenschappelijke medezeggenschapsraad, directeuren, leraren en interne begeleiders. Ook keek Goes regelmatig mee in de klas. In zijn eerste 100 dagen wilde hij een goed beeld krijgen van de verschillende onderdelen van de onderwijsorganisatie. De basis die tijdens die gesprekken en schoolbezoeken werd gelegd wordt meegenomen in het Fluvium koersplan voor de komende vier jaar.

Goes: ,,We vragen ons continu af: wat vinden we belangrijk in de periode tot 2024? De opbrengsten van mijn eerste 100 dagen proberen we de komende maanden binnen de stichting verder te brengen. Zo bespreek ik wat er nu ligt met de gemeenschappelijke medezeggenschapsraad, de intern begeleiders en de directeuren binnen mijn stichting. In oktober hebben we een studiedag georganiseerd voor alle medewerkers van Fluvium met verschillende sprekers en workshops. Ik hoop dat al het personeel na deze dag geïnspireerd is om het koersplan een stapje verder te brengen.’’ In juni organiseert het schoolbestuur een middag waarbij iedere school één leraar, één ouder en twee leerlingen meeneemt om input te geven voor het beleidsplan. ,,Aan het einde van de middag sluiten de raad van toezicht en gemeenschappelijke medezeggenschapsraad aan, zodat ook zij goed op de hoogte zijn van waar we ons als schoolbestuur de komende vier jaar op gaan focussen’’, vertelt Jeroen Goes.

Transparantie en verantwoording

,,Ik vind transparantie ontzettend belangrijk. Volgens mij moeten we als sector meer en beter laten zien waar we mee bezig zijn aan de buitenwereld. Ondertussen moeten we niet uit het oog verliezen waarom we het allemaal doen: de leerlingen. Zo zat ik laatst aan tafel met het samenwerkingsverband en de gesprekken worden soms zo abstract. Terwijl het eigenlijk gaat om kinderen met een extra ondersteuningsbehoefte die we zo goed mogelijk onderwijs willen bieden. Dat vergeten bestuurders soms wel eens.’’

Hoe gaat Goes om met transparantie en verantwoording richting de verschillende belanghebbenden van het schoolbestuur? ,,Ik merk dat het voor ouders, leraren en directeuren, die zitting hebben in de gemeenschappelijke medezeggenschapsraad, best een hele kluif is om je door pagina’s van tabellen en cijfers te worstelen. Dit jaar heb ik de begroting voor het eerst visueel laten vormgeven. Dat hielp voor ons heel goed bij het voeren van een open gesprek over de verschillende bedragen.

Welke hete hangijzers kwamen daarbij aan bod? ,,Hoeveel reserves hebben we als schoolbestuur nodig in onze situatie? Hoeveel procent van de inkomsten geven we uit aan personeel? Hoe groot is het stafbureau van het bestuur en wat doen zij voor de scholen binnen het bestuur? Allemaal vragen die naar boven kwamen naar aanleiding van de visuele weergave van de begroting. Daarnaast bracht het binnen ons schoolbestuur de discussie op gang over de schoolgrootte. Is het wel verantwoord dat veel scholen binnen ons schoolbestuur een flinke bijdrage leveren om de kleine scholen draaiende te houden? Als bestuurder is het ontzettend waardevol om op deze manier van gedachten te wisselen over je begroting. Die krijgt dan ook veel meer inhoud dan wanneer het alleen over de cijfers gaat’’, besluit Goes.