Rinda den Besten reageert op segregatie-artikel in Correspondent
'Arme en rijke kinderen zitten steeds minder vaak bij elkaar in de klas, en daar is wat aan te doen', schreef journalist Anja Vink deze week in De Correspondent. Rinda den Besten reageerde onder het stuk met haar visie op kansenongelijkheid in het onderwijs:
Dit stuk maakt duidelijk hoe moeilijk ongelijkheid te doorbreken is. Dit is een niet te onderschatten probleem, waar we ons allemaal iets van aan moeten trekken: basisscholen én middelbare scholen, besturen, gemeenten, planologen, ouders en overheid. Wij allemaal zouden meer moeten denken vanuit ‘wij’ in plaats van ‘ik’. Wat ik vooral zorgelijk vind, is de groep kinderen die niet in de eigen buurt naar school gaat, ouders die - zonder zich echt te verdiepen in de kwaliteit - rucksichtloos een school voorbij fietsen. Zo bouw je geen maatschappij met elkaar.
Schoolbesturen hebben ook een verantwoordelijkheid, zij zijn er niet alleen voor de kwaliteit en de continuiteit van hun eigen scholen, maar hebben ook de maatschappelijke taak om te helpen bij het voorkomen van segregatie, dit staat ook prominent in de laatste Strategische Agenda van de PO-Raad, en daar ben ik oprecht blij mee.
Hoge uitschieters in de ouderbijdrage bijvoorbeeld zijn zeer onwenselijk en werken kansenongelijkheid in de hand. De PO-Raad wil daarom met de sector zelf afspraken maken om de ouderbijdrage te reguleren. Doel moet zijn dat we geen enkel kind uitsluiten.
Maar pas op: het andere uiterste, staatsonderwijs, dat moeten we ook niet willen. Juist de verschillen sieren het Nederlandse onderwijslandschap. Ik vind het een groot goed dat je als ouder zelf een school kunt kiezen die bij je kind past. Neemt niet weg dat de kwaliteit overal goed moet zijn. Maar die kwaliteit staat door een structureel te lage bekostiging en een groeiend lerarentekort onder druk. En waar zijn die tekorten het grootst? Precies, op de scholen waar veel leerlingen vanwege hun achtergrond toch al de minste kansen krijgen. En veel goede leraren lopen weg, om les te gaan geven in minder complexe schoolpopulaties. Dat begrijp ik, gezien de hoge werkdruk, heel goed.
De bezuiniging op het Onderwijs Achterstanden Beleid landt ook weer precies daar waar kansen voor kinderen sowieso een risico zijn, ik vind het onverteerbaar dat we dat in dit land laten gebeuren. Zo maken we de al groeiende kansongelijkheid nog groter.
En daar moet de overheid zijn verantwoordelijkheid voor nemen, dan kunnen de professionals in de scholen zorgen dat ieder kind optimale ontwikkelingskansen krijgt. Dat alle kinderen ongeacht huidskleur, achtergrond of beperking dichtbij huis samen naar school kunnen. En dat hun talenten worden gezien!
PS. Ik zie gelukkig ook lichtpuntjes, zoals deze ‘witte’ en ‘zwarte’ basisschool in Utrecht, die bij elkaar op bezoek gaan. Laten we die vooral niet vergeten. trouw.nl/samenleving/witte-school…
