Ib-er over kansrijk adviseren: ‘Professionals samen zien de potentie van een leerling’

,,Leraren en ib-ers zien wat voor potentie een leerling heeft. Ons huidige systeem bepaalt dat je dat met toetscijfers moet aantonen”, zegt Sanne Daphne Buijsrogge-Ruijs (ib-er bij DURV! in Alkmaar en bestuurslid van de Landelijke Beroepsgroep Begeleiders Onderwijs (LBBO)). ,,Dit jaar móeten we door de coronacrisis bij groep 8-leerlingen wel kijken naar hun competenties. Dan heb je het niet meer over cijfers, maar over wat een leerling kan.”

Als we kijken naar het kwalitatieve onderwijs dat de huidige groep 8-leerlingen in het afgelopen jaar kregen, zegt Buijsrogge-Ruijs, dan vallen de kinderen van ouders die niet de juiste ondersteuning kunnen geven, buiten de boot. Tegelijkertijd speelt er binnen de beroepsgroep van ib-ers al langere tijd de discussie over ‘het systeem’. Buijsrogge-Ruijs: ,,Zijn we op de goede manier aan het toetsen? Meten we het juiste? Doen we dat op het juiste moment? We hebben nog geen antwoord op die vragen, maar ze leven wel.”

Advies van de hele school

De LBBO steunt de oproep om kwetsbare groep 8-leerlingen (ook) dit jaar kansrijk te adviseren. En de rol van de ib-er is daarbij van belang. De ib-er heeft de rode draad van de ontwikkeling van het kind in beeld.  Het schooladvies is niet een beslissing van alleen de groep 8-leerkracht. Als het goed is, is het een breed gedragen advies van de hele school. En dit jaar, meer dan ooit, moeten ook andere leerkrachten, de ouders en de leerling zelf gehoord worden.”

Potentie zien

Dat ze de potentie die een leerling heeft altijd moet aantonen met toetsresultaten, zit Buijsrogge-Ruijs al langer dwars. ,,Ik heb bijvoorbeeld weleens een groep 8-leerling op school gehad voor wie Nederlands zijn tweede taal was. Ik zag megaveel potentie: deze leerling zou HAVO-VWO aankunnen. Zijn ontwikkeling, inzet, werkhouding… Maar kijkend naar zijn cijfers zou praktijkonderwijs geadviseerd moeten worden. Kansrijk adviseren is dan een vmbo-TL advies. Je wilt deze leerling niet op zijn tenen laten lopen, maar wel een eerlijke, passende kans geven.”

Buijsrogge-Ruijs maakt zich er niet zo’n zorgen om dat de oproep tot kansrijk adviseren gekaapt wordt door hoogopgeleide ouders die het ‘hoogste’ advies willen voor hun kind. ,,Ik maak me vooral zorgen om de ouder die zich níet zulke zorgen maakt. Die ons systeem niet kent. Kansengelijkheid is veel groter dan alleen dit stukje kansrijk adviseren, alleen dit jaar.”