Verandering als zuurstof voor ontwikkeling

BLOG | Als ik terugkijk op mijn loopbaan tot nu toe, dan staat verandering centraal. Iets dat niet altijd makkelijk is geweest, al heeft het mij - vooral achteraf bezien - veel gebracht. Verandering heeft mij meer inzicht gegeven in wie ik ben, wat mijn drijfveren zijn en waar ik goed en minder goed in ben. Het is voor mij in feite de zuurstof voor ontwikkeling.

Vallen, en weer opstaan

Na mijn eerste functies bij Thuiszorg Rotterdam, waar ik veel heb geleerd over inrichting van organisaties en de effecten van (gedwongen) reorganisaties op mensen, heb ik een overstap gemaakt naar het Erasmus MC. Een geweldige organisatie, waar ik een hele goede tijd heb gehad, al kostte het mij een jaar om mijn plek te vinden. Dat jaar was zeker niet altijd leuk en er was een conflict met een hoogleraar voor nodig om uiteindelijk in de juiste setting terecht te komen. Daarna kwam ik in een positieve flow en heb ik – met leuke en zeer gedreven collega's (waaronder Sylvia Veltmaat, collega-bestuurder bij de DeBasisFluvius) een bijdrage kunnen leveren aan de organisatieverbetering van dat moment. Ik heb vooral veel geleerd: over de spanning centraal/decentraal in een grote organisatie, over de macht van de informele organisatie én over mijzelf.

Heeft de klant altijd gelijk?

De overstap naar het bedrijfsleven was vervolgens erg interessant, maar zeker niet altijd gemakkelijk. De harde realiteit van targets en je eigen salaris driemaal te moeten terugverdienen, gaf een flinke druk. Maar ook de les dat de klant (bijna) altijd gelijk heeft, ook al zie je dat zelf heel anders. Nog steeds kan ik mij ergeren als een telefoon niet snel wordt opgenomen en zit het klantgericht denken erin geramd. Ik heb in die tijd in ieder geval ongelooflijk veel interessante mensen gesproken en veel geleerd over de harde kanten van ondernemerschap. Waar ik het jonge vaderschap bij het Erasmus MC overigens goed kon combineren met mijn werk, was dat in het bedrijfsleven veel lastiger te organiseren.

Hart voor het publiek domein

De overstap naar het onderwijs na vijf jaar in het bedrijfsleven bleek een schot in de roos. Mijn hart voor het publieke domein, gecombineerd met een ondernemende en resultaatgerichte instelling, bleek ook hard nodig om de problemen die 6,5 jaar geleden bij Stichting Klasse speelden, te helpen oplossen. Ik ben enorm trots op de organische verandering die sinds die tijd binnen onze organisatie is ontstaan en de enthousiaste collega's die hierin hun rol hebben gepakt.

De kern van die verandering is het inrichten van Stichting Klasse als een lerende organisatie, met inmiddels 15 lerende netwerken (zoals werken met Snappet, intern begeleiders, reken- en taalspecialisten, Engels, hoogbegaafdheid) en 15 experts die tijd hebben gekregen om collega's op hun expertgebied te coachen en ondersteunen. Ook de schooldirecteuren functioneren met het College van Bestuur en de staf als een lerend netwerk.

Objectief of subjectief?

We hebben veel effort gestoken in het trainen van de analysevaardigheden van de intern begeleiders en leerkrachten. De centrale vraag was: hoe kom je tot een goede onderwijskundige interventie vanuit data uit digitale leermiddelen enerzijds en je eigen didactische en pedagogische blik aan de andere kant? Dat leverde vele verbeteringen op. Zoals in de lesvoorbereiding, het werken vanuit (onderwijs)doelen, het geven van instructie op maat en het op hun eigen niveau laten oefenen van leerlingen (al dan niet met behulp van adaptieve software).

Tijdens deze organische verandering was het interessant dat sommige collega's vaststelden dat ze hun vak soms - of zelfs vaak - routinematig uit voerden. Zij werden geprikkeld om meer zelf na te denken, de lesmethode niet meer blindelings te volgen en de regie te pakken om hun werk anders te organiseren. Daarbij merkten ze dat ze hun leerlingen veel meer op maat konden ondersteunen, zonder dat dit onnodig werk met zich meebracht. Wat een positieve energie kwam daarmee vrij. Dat was - en is nog steeds - zuurstof voor onze organisatie. Voor onze medewerkers, voor onze leerlingen en ook voor mijzelf.

Adem vrijuit!

Hoe doe jij dat: zorgen voor voldoende zuurstof in jouw organisatie? En hoe blijf jij bij met de maatschappelijke ontwikkelingen en de nieuwste technologische mogelijkheden?

Voor mij zijn dit twee kanten van dezelfde medaille. Door constant vooruit te kijken, mee te bewegen en te veranderen, wordt onze organisatie niet alleen effectiever, maar ook ‘blijer’. Een organische aanpak van verandering levert zuurstof op. En met al die enthousiaste collega's is het nog leuk(er) ook!